શબ્દનાદ
અક્ષર વડે અ ક્ષર ને શબ્દાંજલી
એલી ! કેટલો બધો છાંટ્યો તે તારો ગોરો રંગ મારાં પ્રિયતમ પર..
તું દ્વાર તો ઊઘાડ !
હજુ તો બાળકની આંખ નીંદર ઘેરી છે. રાતનાં ચોકીદાર શ્વાન હજુ ઘોરે છે. ક્યાં જાગ્યો છે મંદિરનો દેવતા પણ... હજુ તો કુકડાએ પણ છડી ક્યાં પોકારી છે ?
એક વાર અંદરથી પૂછ તો ખરો...
"તમે કોણ છો ભાઈ ?"
હું તરસુ છું તને જ પામવા ખરેખર અને તારી જ માટે, તારા જ દ્વારે યુગોથી હું આવું છું. મારો ધીમો પગરવ તને સંભળાય છે ?
મને જ પામવા આમ રઘવાયો રાતદીન તું ભટકે છે !
વહેલી પરોઢિયે દ્વાર પર તારા હું જ ઊભો છું ઓ પ્રિય ! તું દ્વાર તો ઊઘાડ !
હું જ છું એ ઊષા નું પહેલું કિરણ... તું મને ક્યાં ઓળખે છે ? ધકધક કરતો, પ્રતિપળ ગુંજતો ઘંટારવ એ હું છું. તારી મહીં તારાં જ સ્વરુપને એકવાર અંદરથી પૂછ તો ખરો...
"તમે કોણ છો ભાઈ ?"
આજે પરમ ચૈતન્ય દ્વાર પર તારા પ્રવેશવા તારી જ રાહ જુએ છે...
બસ તું દ્વાર ઊઘાડ.
બસ તું દ્વાર ઊઘાડ.
તમે પુછો છો કે તેને પામવા હું શા પ્રયત્નો કરું છું ?
તમે પુછો છો કે તેને પામવા હું શા પ્રયત્નો કરું છું ? રોજ રાત્રે મારી ઝુંપડીનું દ્વાર ખુલ્લું મુકીને સુઈ જાઊં છું !
તારા રંગોનું માધુર્ય, તારા સ્પર્શની સુંવાળપ..
તારી પ્રાપ્તિની શરત જોડાયેલી છે
વાહ! કેવો ફૂલગુલાબી તડકો !
સુસ્વાગતમ
ઓ પ્રિયતમ ! તેઓ પધારી રહ્યાં છે...
તમે કોણ છો ?
વહેલી પરોઢે તમારા ગાલ પર ટપલી મારીને જગાડતાં સમિરને કે પછી હળવેકથી ઢંઢોળતાં ઉષાકિરણને તમે કદિ પુછો છો ખરાં કે તમે કોણ છો ? જેને ખોળે માથુ ઢાળીને રોજ તમે પોઢિ જાઓ છો એ અજ્ઞાતને તમે કદિ પુછો છો ખરાં કે તમે કોણ છો ? કુંડામાં હમણાંજ પાંગરેલાં છોડનાં એ નાનકડાં પુષ્પને તમે કદિ પુછો છો ખરાં કે તમે કોણ છો ? એ તો ઠીક પણ મધુર દાંપત્યનાં માધુર્યસમાં એ નાનકડાં બાલુડાંને ચુમતાં પહેલાં તમે કદિ પુછો છો ખરાં કે તમે કોણ છો ?
તમેં ક્યાં ઓળખો છો માંરાં પ્રિયતમને ? હું વિચારોનાં સથવારે લેખનિની હોડીમાં શબ્દોનાં હલેસાં મારતો તમને જ તો તેડવા અવ્યો છું… કે એક વાર તેને જઇને પુછિયે તો ખરાં કે તમે કોણ છો ?
ને તમે મને જ પુછો છો કે તમે કોણ છો ? સાવ સાચું કહેજો હોં તમે કદિ એકાંતમાં તમને પોતાને પુછો છો ખરાં કે તમે કોણ છો ?
હું કોણ છું ?
પ્રતિભાવ...
તમે મને પ્રેમ કરો છો. તમને આવું લખાણ પણ કદાચ ગમે છે. કારણકે "પ્રેમ કરવો" એ તમારો સ્વભાવ છે. અને તેથી જ જ્યારે "પ્રતિભાવ" આપવાનો થાય છે ત્યારે તમે પ્રસંષા કરો છો. જે નથી ગમતું ત્યાં મૌન રહો છો. અને બીલકુલ નથી ગમતું તેને અવગણીને આગળ વધી જાઓ છો. તમારો પ્રતિભાવ તમારી લાગણીઓનો સાચો પડઘો ક્યાં છે ? તમારો નૂતન દ્રષ્ટિકોણ મને નવી દ્રષ્ટિ ન આપી શકે ? આપણે બન્ને સાથે મળીને કંઇક નવું ન સર્જી શકીએ ?