તારી અપ્રતિમ અને ગહન લીલા નિહાળી હું આશ્ચર્યચકિત થઈ જાઉં છું. તારું માધુર્ય અને પ્રચંડ ઐશ્વર્ય પણ મને પૂલકિત કરી નાખે છે. મંત્રમુગ્ધ બની તારું અગાધ જ્ઞાન અને તારું અખંડ સાનિધ્ય માણી રહું છું. મારાં અહંકારનો અહંકાર તારી સરળતા અને કરુણા સામે ટકી શકતો નથી અને હું વિનમ્ર અને આજ્ઞાંકિત બની જાઉં છું. પરંતુ થોડી જ વારમાં મારાં પુરાણા હઠીલા સંસ્કારો જાગ્રત થઇ મને અવિદ્યાની ઊંડી ખીણમાં પુનઃ હડસેલી દે છે, અને હું તારા મૃદુ સ્પર્શથી વંચિત બની જાઉં છું અને મારો અહંકાર ફરી એકવાર જાગી જાય છે.
ઓ પ્રિયતમ ! આ વારંવાર થતી અધોગતિ માંથી મને હવે ઉગારી લે!
તારી નિર્વિકારી અવસ્થામાં મને સ્થિર કરી દે ! ફરફરવા છતાં પતન ન પામતા મોરપીંછ ની જેમ મને તારા મુગટનો શણગાર બનાવી દે !
No comments:
Post a Comment